Wie is Sharon


Wie is Sharon?
Sharon is een meisje van 10 jaar en zij is lichamelijk en visueel gehandicapt als gevolg van hersenbeschadiging tijdens de zwangerschap en een lichte hersenbloeding na de geboorte.
Sharon is er één van een ééneiïge tweeling, haar tweelingzusje Joëlle is gelukkig gezond. Sharon is door haar spasmen in armen en benen motorisch erg beperkt en zit zodoende in een rolstoel en gaat elke dag met de taxi naar de Mytylschool in Roosendaal. Dit is een school voor kinderen met een chronische ziekte of lichamelijk handicap. Zij kan een paar stapjes lopen binnenshuis in de loopwagen en kan kleine stukjes fietsen op een driewielfiets. Sharon is door haar wilskracht en doorzettingsvermogen al verder gekomen als de artsen jaren geleden voorspeld hadden. Sharon begrijpt heel veel van wat je zegt alleen kan zij helaas niet terugpraten. Zij kan alleen korte woordjes zeggen zoals ja, nee en die. Ook kent zij redelijk veel gebaren waarmee zij haar spraak ondersteunt.

Waarom Dolfijntherapie

WAAROM DOLFIJNTHERAPIE?
Via internet lees je veel ervaringen met Dolfijntherapie, bijna alle kinderen die dit hebben gedaan hebben veel vooruitgang geboekt. Er zijn geen risico’s verbonden aan deze therapie (zoals bijvoorbeeld bij zuurstoftherapie bekend is dat kinderen evt. gehoorschade kunnen oplopen), hierom willen we met Sharon ook deze therapie gaan volgen om haar spraakontwikkeling verder te stimuleren en zo haar woordenschat te vergroten. Dit zou voor Sharon fantastisch zijn want dat zij moeilijk praat is haar grote frustratiepunt, veel mensen begrijpen haar daarom niet. De Dolfijntherapie is uitermate geschikt om spraak en concentratie te vergroten. Hiervoor moeten we naar het “Dolfin Training Centre” op curacao. In Nederland kunnen namelijk alleen kinderen met autisme en het Syndroom van Down dolfijntherapie volgen in het Dolfinarium in Harderwijk. De therapieën die Sharon nu wekelijks op school krijgt zijn gericht op behoud van functies, de dolfijntherapie zal haar mogelijkheden bieden om vooruit te gaan en dit is met normale therapie niet mogelijk. Helaas kost deze therapie heel veel geld en de verzekering vergoed dit niet.
Op 31 juli 2014 vliegen wij naar Curaçao en Sharon gaat hier gedurende twee weken de dolfijntherapie volgen. Wij zijn erg benieuwd naar de resultaten en houden jullie via deze blog op de hoogte.
Wij hebben tijdens het regelen van alles rondom de therapie nauw contact gehad met stichting Tess, dit is een stichting die kinderen helpt die dolfijntherapie willen volgen en deze zorgen ervoor dat de kinderen en hun familie gesponsord worden om de therapie te kunnen volgen. Sinds februari dit jaar hebben wij toestemming om op de wachtlijst te komen bij stichting Tess, zodat wij over ongeveer 3 jaar nogmaals naar Curaçao kunnen voor de dolfijntherapie.
Mochten jullie leuke acties hebben en nog een goed doel zoeken of gewoon een bijdrage willen leveren aan kinderen die dolfijntherapie willen volgen dan kan dit op het volgende rekeningnummer:

ING NUMMER:

NL05INGB0005109987. tnv Stichting Tess

zaterdag 9 augustus 2014

Zaterdag 9 augustus: Family Swim

Vanmorgen alweer vroeg eruit voor de Family Swim, want wij stonden om 8.15 gepland!! We vonden het allemaal erg spannend maar super leuk dat ons deze ervaring werd aangeboden. Onderweg naar het CDTC was de lucht erg bewolkt en vielen er al wat spetters regen. Hopelijk geen regen als wij met de dolfijnen gingen zwemmen! Allereerst kregen we uitleg over hoe we de dolfijnen moesten benaderen. Dolfijnen hebben een gevoelige huid en zodoende moet je ze met je platte hand aaien en het liefste ook geen sieraden aan hebben. Let er ook op dat je niet met je vinger in hun spuitgat of ogen prikt, dit vinden ze erg vervelend. ( dit geldt voor ons mensen ook, wij willen ook geen vinger in onze ogen of neus). Volgende tip was om naast de dolfijnen mee te zwemmen, proberen in hun tempo mee te zwemmen.
Met al deze tips in ons achterhoofd gingen we op weg naar het dok. Iedereen mocht zich omkleden en we kregen allemaal een heupband of zwemvest aan en flippers. Ons gezin moest even een kwartiertje langer wachten voordat we het water in mochten omdat therapeut Mattias ons dan kon ondersteunen met Feline. Wij waren namelijk het enige gezin wat mocht zwemmen met twee dolfijnen, Bonny en Papito.
En toen het grote moment dat we het water in mochten, wat een ervaring!! De huid van de dolfijnen voelt een beetje rubberachtig aan, maar heel zacht. Anouk, onze dolfijntrainster, vertelde dat een dolfijn iedere twee uur zijn huid verliest. Dit gaat geleidelijk, dus je ziet er in het water niets van. We mochten steeds met 1 of allebei de dolfijnen mee zwemmen. Ook mochten we Bonny en Papito over een stok laten springen en hebben we met de bal gespeeld. Het ging allemaal vanzelf en Bonny en Papito waren ook vrolijk en superlief.
Feline bleef in eerste instantie nog op het dok zitten, want ze wilde haar Crocs niet uitdoen. Maar dit moest wel want anders kon ze de dolfijnen bezeren. Uiteindelijk mochten ze uit en kwam ze ook in het water en genoot ook enorm. Hieronder de foto´s, zodat jullie een idee krijgen wat we vanmorgen allemaal gedaan hebben.














Bonny en Papito zingen voor ons!!


Bonny en Papito dansen voor ons!













Sharon heeft met stagaire Anne allemaal foto´s van ons gemaakt en heeft de hele tijd naar ons gekeken tijdens het zwemmen. Ze vond het super leuk om ons te zien zwemmen. Wij hebben nu een indruk gekregen wat Sharon tijdens de therapie ervaart en het is in 1 woord........GEWELDIG!!!

Groetjes en tot snel weer van ons uit Curacao
Gepost door op

Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Abonneren op: Reacties posten (Atom)