Wie is Sharon


Wie is Sharon?
Sharon is een meisje van 10 jaar en zij is lichamelijk en visueel gehandicapt als gevolg van hersenbeschadiging tijdens de zwangerschap en een lichte hersenbloeding na de geboorte.
Sharon is er één van een ééneiïge tweeling, haar tweelingzusje Joëlle is gelukkig gezond. Sharon is door haar spasmen in armen en benen motorisch erg beperkt en zit zodoende in een rolstoel en gaat elke dag met de taxi naar de Mytylschool in Roosendaal. Dit is een school voor kinderen met een chronische ziekte of lichamelijk handicap. Zij kan een paar stapjes lopen binnenshuis in de loopwagen en kan kleine stukjes fietsen op een driewielfiets. Sharon is door haar wilskracht en doorzettingsvermogen al verder gekomen als de artsen jaren geleden voorspeld hadden. Sharon begrijpt heel veel van wat je zegt alleen kan zij helaas niet terugpraten. Zij kan alleen korte woordjes zeggen zoals ja, nee en die. Ook kent zij redelijk veel gebaren waarmee zij haar spraak ondersteunt.

Waarom Dolfijntherapie

WAAROM DOLFIJNTHERAPIE?
Via internet lees je veel ervaringen met Dolfijntherapie, bijna alle kinderen die dit hebben gedaan hebben veel vooruitgang geboekt. Er zijn geen risico’s verbonden aan deze therapie (zoals bijvoorbeeld bij zuurstoftherapie bekend is dat kinderen evt. gehoorschade kunnen oplopen), hierom willen we met Sharon ook deze therapie gaan volgen om haar spraakontwikkeling verder te stimuleren en zo haar woordenschat te vergroten. Dit zou voor Sharon fantastisch zijn want dat zij moeilijk praat is haar grote frustratiepunt, veel mensen begrijpen haar daarom niet. De Dolfijntherapie is uitermate geschikt om spraak en concentratie te vergroten. Hiervoor moeten we naar het “Dolfin Training Centre” op curacao. In Nederland kunnen namelijk alleen kinderen met autisme en het Syndroom van Down dolfijntherapie volgen in het Dolfinarium in Harderwijk. De therapieën die Sharon nu wekelijks op school krijgt zijn gericht op behoud van functies, de dolfijntherapie zal haar mogelijkheden bieden om vooruit te gaan en dit is met normale therapie niet mogelijk. Helaas kost deze therapie heel veel geld en de verzekering vergoed dit niet.
Op 31 juli 2014 vliegen wij naar Curaçao en Sharon gaat hier gedurende twee weken de dolfijntherapie volgen. Wij zijn erg benieuwd naar de resultaten en houden jullie via deze blog op de hoogte.
Wij hebben tijdens het regelen van alles rondom de therapie nauw contact gehad met stichting Tess, dit is een stichting die kinderen helpt die dolfijntherapie willen volgen en deze zorgen ervoor dat de kinderen en hun familie gesponsord worden om de therapie te kunnen volgen. Sinds februari dit jaar hebben wij toestemming om op de wachtlijst te komen bij stichting Tess, zodat wij over ongeveer 3 jaar nogmaals naar Curaçao kunnen voor de dolfijntherapie.
Mochten jullie leuke acties hebben en nog een goed doel zoeken of gewoon een bijdrage willen leveren aan kinderen die dolfijntherapie willen volgen dan kan dit op het volgende rekeningnummer:

ING NUMMER:

NL05INGB0005109987. tnv Stichting Tess

zaterdag 2 augustus 2014

Donderdag 31 juli: Op weg naar Curacao

Gisteren is het mij niet meer gelukt om een berichtje op de weblog te plaatsen want na een lange reis lagen wij al snel in het Curacaose dromenland!!
Zodoende vandaag de update van onze vliegreis naar Curacao van gisteren;
Rond half 5 ging onze wekker, snel eruit vervolgens aankleden en de meiden wakker maken. Om kwart over 5 stond Rien voor de deur en rond half 6 zaten we in de auto naar Schiphol. Om ongeveer kwart voor 7 kwamen we aan op Schiphol. Ingecheckt en daarna nog even naar vertrekhal 3 gelopen om bloemen te leggen voor vlucht MH17. Dit was erg indrukwekkend, wat een bloemenzee zeg, echt enorm. De meiden waren ook onder de indruk van alles en dan schiet toch wel even door je hoofd dat ook wij straks in het vliegtuig stappen naar onze vakantiebestemming. Gelukkig maar dat je niets vantevoren weet.....

Met de meiden door de douane en nog snel even kunnen ontbijten voordat we naar de gate liepen. Rond negen uur aangekomen bij de gate en met assistentie het vliegtuig in. Sharon ging over in een klein smal rolstoeltje die tussen de rijen in het vliegtuig door kon. Sharon bij het raam geplaatst en toen iedereen zijn plekje gevonden had waren we klaar voor vertrek. Om ongeveer 10 uur gingen we de lucht in, de vlucht verliep voorspoedig en de meiden hebben zich goed kunnen vermaken. Joëlle was al snel druk met loomarmbandjes maken voor de stewardessen. We vlogen met de KLM dus op verzoek van de stewardessen blauw met witte armbandjes. Ook de purser en de gezagvoerder kregen er 1. Joelle kwam al snel terug met allerlei spullen die ze had gekregen waaronder snoepjes, 2 huisjes die alleen de business class ontvangen tijdens de vlucht en cola. Ze wist haar weg na verloop van tijd wel te vinden en schroomde niet om de armbandjes boven in de business class bij de stewardessen te gaan brengen!!
Om 20.30 nederlandse tijd en 13.30 curacaose tijd landden we. We hadden snel onze koffers en werden opgehaald door een bus van het CDTC (curacao dolphin training centre). Aangekomen in het hotel kregen we een heerlijk drankje uit een kokosnoot, tenminste Rich en ik vonden het heerlijk. De meiden vonden het maar niets.


Toen snel naar onze kamers. De kamers liggen naast elkaar en zijn met elkaar verbonden door een deur. Bij binnenkomst lagen op het bed twee hondjes gemaakt van handdoeken met allerlei lekkere dingen eromheen op het bed. Dat was erg leuk.
Snel de spullen een beetje uitgeruimd en toen besloten we om snel te gaan eten, want het was inmiddels kwart over vier ´s middags en we waren allemaal flink moe. Na het eten lekker douchen en hup ons bedje in. De meiden lagen rond 18.00 uur lekker te slapen en wij rond 19.00 uur ( in Nederland was het natuurlijk 6 uur later en onze biologische klok was nog niet helemaal op de Curacaose tijd ingesteld!!
Gepost door op

Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Abonneren op: Reacties posten (Atom)