Sharon zwemt dolfijn!: Maandag 18 augustus: dagje Willemstad

Wie is Sharon

Wie is Sharon?
Sharon is een meisje van 10 jaar en zij is lichamelijk en visueel gehandicapt als gevolg van hersenbeschadiging tijdens de zwangerschap en een lichte hersenbloeding na de geboorte.
Sharon is er één van een ééneiïge tweeling, haar tweelingzusje Joëlle is gelukkig gezond. Sharon is door haar spasmen in armen en benen motorisch erg beperkt en zit zodoende in een rolstoel en gaat elke dag met de taxi naar de Mytylschool in Roosendaal. Dit is een school voor kinderen met een chronische ziekte of lichamelijk handicap. Zij kan een paar stapjes lopen binnenshuis in de loopwagen en kan kleine stukjes fietsen op een driewielfiets. Sharon is door haar wilskracht en doorzettingsvermogen al verder gekomen als de artsen jaren geleden voorspeld hadden. Sharon begrijpt heel veel van wat je zegt alleen kan zij helaas niet terugpraten. Zij kan alleen korte woordjes zeggen zoals ja, nee en die. Ook kent zij redelijk veel gebaren waarmee zij haar spraak ondersteunt.

Waarom Dolfijntherapie

WAAROM DOLFIJNTHERAPIE?
Via internet lees je veel ervaringen met Dolfijntherapie, bijna alle kinderen die dit hebben gedaan hebben veel vooruitgang geboekt. Er zijn geen risico’s verbonden aan deze therapie (zoals bijvoorbeeld bij zuurstoftherapie bekend is dat kinderen evt. gehoorschade kunnen oplopen), hierom willen we met Sharon ook deze therapie gaan volgen om haar spraakontwikkeling verder te stimuleren en zo haar woordenschat te vergroten. Dit zou voor Sharon fantastisch zijn want dat zij moeilijk praat is haar grote frustratiepunt, veel mensen begrijpen haar daarom niet. De Dolfijntherapie is uitermate geschikt om spraak en concentratie te vergroten. Hiervoor moeten we naar het “Dolfin Training Centre” op curacao. In Nederland kunnen namelijk alleen kinderen met autisme en het Syndroom van Down dolfijntherapie volgen in het Dolfinarium in Harderwijk. De therapieën die Sharon nu wekelijks op school krijgt zijn gericht op behoud van functies, de dolfijntherapie zal haar mogelijkheden bieden om vooruit te gaan en dit is met normale therapie niet mogelijk. Helaas kost deze therapie heel veel geld en de verzekering vergoed dit niet.
Op 31 juli 2014 vliegen wij naar Curaçao en Sharon gaat hier gedurende twee weken de dolfijntherapie volgen. Wij zijn erg benieuwd naar de resultaten en houden jullie via deze blog op de hoogte.
Wij hebben tijdens het regelen van alles rondom de therapie nauw contact gehad met stichting Tess, dit is een stichting die kinderen helpt die dolfijntherapie willen volgen en deze zorgen ervoor dat de kinderen en hun familie gesponsord worden om de therapie te kunnen volgen. Sinds februari dit jaar hebben wij toestemming om op de wachtlijst te komen bij stichting Tess, zodat wij over ongeveer 3 jaar nogmaals naar Curaçao kunnen voor de dolfijntherapie.
Mochten jullie leuke acties hebben en nog een goed doel zoeken of gewoon een bijdrage willen leveren aan kinderen die dolfijntherapie willen volgen dan kan dit op het volgende rekeningnummer:

ING NUMMER:

NL05INGB0005109987. tnv Stichting Tess

maandag 18 augustus 2014

Maandag 18 augustus: dagje Willemstad

Vanmorgen na het ontbijt ging Rich naar de receptie om de huurauto op te halen. Helaas was er iets misgegaan en stond onze reservering niet in het systeem bij het verhuurbedrijf. Dus geen auto voor ons beschikbaar vandaag en zeker geen bus en wat nu. Gelukkig hebben ze bij de receptie gelijk naar een ander verhuurbedrijf gebeld en gelukkig hadden ze daar ong 1 busje voor ons om te huren. Richard kon deze auto alleen pas om half 11 ophalen. Daar ging ons schema alweer!! Rich was rond half 12 terug en toen besloten we om alleen naar Willemstad te gaan en daar de rest van de dag rond te kijken.
Allereerst nog even langs de duikschool geweest om te checken of Rich en Joëlle woensdagmorgen kunnen gaan duiken en dit kon, dus moesten Rich en Joëlle voor 16.00 uur terug zijn om alle papieren bij de duikschool in te vullen. Dus gauw op weg naar Willemstad dan maar!!
Daar aangekomen onze bus geparkeerd in het centrum, dit viel nog niet mee. Daarna lekker door Willemstad gewandeld, alle leuke gekleurde huisjes bekeken en vervolgens over de pontjesbrug gelopen. Wat een gek idee dat we door Willemstad wandelen, maar dan aan de andere kant van de wereld. Niets is ook maar te vergelijken om ons eigen!!Willemstad!! Aan de ander kant stonden er verschillende kraampjes en in 1 van deze kraampjes verkochten ze schilderingen gemaakt op wrakhout. Je kon een bestaand ontwerp kiezen, maar ook een eigen ontwerp. Wat leuk om cadeau te geven en wij besloten om het cadeau te geven voor Lisette, Anne, Amber en Gabriëlle als dank voor de begeleiding bij de therapie. We kozen voor een ontwerp met allerlei kleuren en een palmboom en een dolfijn. Op elk bordje lieten we de namen van de therapeuten zetten en Sharon haar naam en Chabelita. Vervolgens weer terug naar de andere kant en pontjesbrug op een terrasje gelunched ( broodje kroket en broodje frikadel!)
Daarna nog even winkeltjes gekeken en hup in de auto weer naar het hotel.
Om 16.00 uur hebben Rich en Joêlle zich ingeschreven voor de duikcursus van woensdag en daarna nog even naar het CDTC gegaan om alle cadeautjes te overhandigen. Ze vonden het allemaal erg leuk en heel speciaal. Rond 18.00 uur weer naar het hotel terug en even opfrissen en weer naar het diner.
Na het eten nog een drankje gedronken met Hannie, Hans, Sven en Danique want zij gaan morgen alweer naar huis. Dat zal morgen even gek zijn, want de kinderen zochten elkaar regelmatig op en zodoende zaten ook wij regelmatig bij Hannie en Hans.
Morgen gaan wij richting het noorden van het eiland rijden en kijken we wat er daar allemaal te zien is. We hebben veel tips van iedereen gekregen over plekken die mooi zijn om eens te gaan kijken. We zijn erg benieuwd!! Op naar morgen dan maar.

Groetjes Pamela