Sharon zwemt dolfijn!: Vrijdag 8 augustus: alweer op de helft van de dolfijntherapie

Wie is Sharon

Wie is Sharon?
Sharon is een meisje van 10 jaar en zij is lichamelijk en visueel gehandicapt als gevolg van hersenbeschadiging tijdens de zwangerschap en een lichte hersenbloeding na de geboorte.
Sharon is er één van een ééneiïge tweeling, haar tweelingzusje Joëlle is gelukkig gezond. Sharon is door haar spasmen in armen en benen motorisch erg beperkt en zit zodoende in een rolstoel en gaat elke dag met de taxi naar de Mytylschool in Roosendaal. Dit is een school voor kinderen met een chronische ziekte of lichamelijk handicap. Zij kan een paar stapjes lopen binnenshuis in de loopwagen en kan kleine stukjes fietsen op een driewielfiets. Sharon is door haar wilskracht en doorzettingsvermogen al verder gekomen als de artsen jaren geleden voorspeld hadden. Sharon begrijpt heel veel van wat je zegt alleen kan zij helaas niet terugpraten. Zij kan alleen korte woordjes zeggen zoals ja, nee en die. Ook kent zij redelijk veel gebaren waarmee zij haar spraak ondersteunt.

Waarom Dolfijntherapie

WAAROM DOLFIJNTHERAPIE?
Via internet lees je veel ervaringen met Dolfijntherapie, bijna alle kinderen die dit hebben gedaan hebben veel vooruitgang geboekt. Er zijn geen risico’s verbonden aan deze therapie (zoals bijvoorbeeld bij zuurstoftherapie bekend is dat kinderen evt. gehoorschade kunnen oplopen), hierom willen we met Sharon ook deze therapie gaan volgen om haar spraakontwikkeling verder te stimuleren en zo haar woordenschat te vergroten. Dit zou voor Sharon fantastisch zijn want dat zij moeilijk praat is haar grote frustratiepunt, veel mensen begrijpen haar daarom niet. De Dolfijntherapie is uitermate geschikt om spraak en concentratie te vergroten. Hiervoor moeten we naar het “Dolfin Training Centre” op curacao. In Nederland kunnen namelijk alleen kinderen met autisme en het Syndroom van Down dolfijntherapie volgen in het Dolfinarium in Harderwijk. De therapieën die Sharon nu wekelijks op school krijgt zijn gericht op behoud van functies, de dolfijntherapie zal haar mogelijkheden bieden om vooruit te gaan en dit is met normale therapie niet mogelijk. Helaas kost deze therapie heel veel geld en de verzekering vergoed dit niet.
Op 31 juli 2014 vliegen wij naar Curaçao en Sharon gaat hier gedurende twee weken de dolfijntherapie volgen. Wij zijn erg benieuwd naar de resultaten en houden jullie via deze blog op de hoogte.
Wij hebben tijdens het regelen van alles rondom de therapie nauw contact gehad met stichting Tess, dit is een stichting die kinderen helpt die dolfijntherapie willen volgen en deze zorgen ervoor dat de kinderen en hun familie gesponsord worden om de therapie te kunnen volgen. Sinds februari dit jaar hebben wij toestemming om op de wachtlijst te komen bij stichting Tess, zodat wij over ongeveer 3 jaar nogmaals naar Curaçao kunnen voor de dolfijntherapie.
Mochten jullie leuke acties hebben en nog een goed doel zoeken of gewoon een bijdrage willen leveren aan kinderen die dolfijntherapie willen volgen dan kan dit op het volgende rekeningnummer:

ING NUMMER:

NL05INGB0005109987. tnv Stichting Tess

vrijdag 8 augustus 2014

Vrijdag 8 augustus: alweer op de helft van de dolfijntherapie

Wat gaat het toch ontzettend hard, vandaag alweer op de helft van de dolfijntherapie. Om een indruk te geven waar we ongeveer zitten op Curacao, hieronder een luchtfoto. Wij zitten met de dolfijntherapie onderaan het eiland. Je ziet op de luchtfoto rechts drie kleine witte dakjes en het bovenste dakje is het dok van Sharon waar zij de therapie volgt. Sharon heeft iedere dag dezelfde therapeut en daarbij ook dezelfde stagaire. De stagaire assisteert en zorgt dat alle benodigde spullen meekomen naar het dok. Sharon start altijd met een half uur binnentherapie en daarna een uur therapie met de dolfijn. En tussen door nog therapie op het dok. Na afloop van de therapie wordt Sharon gedouched door de therapeut en de stagaire en na het douchen hebben wij als ouders het nagesprek. Zodat we weten wat er die dag gedaan is en evt krijgen we tips en oefeningen mee voor Sharon. We zijn nu steeds bezig met het maken van zinnen met haar. Dus ze mag geen losse woorden meer zeggen maar moet het in een zin verwerken. Dat valt nog niet altijd mee, maar lukt met wat hulp toch aardig.