Zondag 24 augustus: Beetje jetlag vandaag!

Vrijdagmorgen 22 augustus na het ontbijt al onze spullen ingepakt en de koffers bij de receptie gezet. Toen nog even langs de boulevard bij Mambo beach gelopen en een ijsje gegeten. Nog even een drankje gedronken op het terras bij Cabana beach en om half 1 was het echt tijd om naar de receptie te gaan want om 13.45 zou onze taxi er zijn.
Maar om 13.00 zaten we nog bij de receptie en was er geen taxi te bekennen. Dus heeft een receptiemedewerker even voor ons naar het taxibedrijf gebeld. Ze gingen de reservering nakijken en even later werden we gebeld dat de taxi al wel onderweg was. En jawel om half 2 werden we uiteindelijk met een rolstoeltaxi opgehaald om naar het vliegveld te gaan.

Dag Kontiki Beach, tot de volgende keer!!

Om kwart over 2 kwamen we bij het vliegveld aan en konden we inchecken. Toen we onze koffers hadden afgegeven konden we gelijk al naar gate 1 om in te stappen ofwel boarden zoals dat zo mooi heet. Sharon konden we uit de rolstoel halen bij het vliegtuig en mocht op een klein smal rolstoeltje om tussen de vliegtuigstoelen naar onze stoelen te rijden. Dan overtillen en hup mevrouw zit prinsesheerlijk bij het raampje! De rest geïnstalleerd en klaar voor vertrek. Om ongeveer 16.00 uur vlogen we weer richting Nederland. En uit het raampje zagen we het zonnige Curaçao kleiner en kleiner worden. Tot over ongeveer 2 en een half jaar dachten we allemaal, want dan gaan we zeker weer terug voor nog een keer dolfijntherapie maar dan met stichting Tess waar we inmiddels op de wachtlijst staan.

We zien ons vliegtuig al staan als we bijna bij vliegveld Hato zijn.

Nog even wat eten in het vliegtuig en daarna proberen te slapen want het is een nachtvlucht en we komen als het goed is om ongeveer 6.30 aan op Schiphol!! Maar dit slapen valt nog niet mee zeg. Ik heb Feline op mijn buik liggen die maar steeds aan het draaien is. Joëlle naast mij kan de slaap ook niet vatten door alle bijgeluiden in het vliegtuig, haar geadviseerd om haar koptelefoon op te zetten en muziek aan te zetten. Dit werkte gelukkig. Ook Sharon naast papa was flink aan het draaien en vond het moeilijk om te slapen. Toch uiteindelijk nog even kunnen slapen maar niet langer als 2 uurtjes totaal, want om half 6 Nederlandse tijd gingen ze beginnen met het ontbijt delen dus moest iedereen weer wakker worden.
Om half 7 geland op Schiphol, een half uurtje eerder dan gepland. Een heel eind lopen voor onze koffers en daarna op weg naar de uitgang, kijken of Rien al is gearriveerd om ons op te pikken. En wat een verrassing als wij door de deuren komen zien we ineens niet alleen Rien staan, maar ook opa en oma die ons opwachten!!
De meiden zijn helemaal door het dolle heen en vliegen opa en oma om hun nek, wat een super leuke verrassing is dit! Gauw naar huis en gezellig met zijn allen nog wat gedronken bij ons en even de film en foto's gekeken die Sharon van het CDTC heeft gekregen.
Daarna gauw de koffers uitgepakt en na het middageten naar een verjaardag geweest. Gelukkig van het overbuurmeisje dus lekker dichtbij. Feline was de eerste die om half 7 naar haar bedje ging omdat ze zo ontzettend moe was. Om 20.00 uur gevolgd door Sharon, Joëlle en papa. En ik? Ik was helemaal over mijn slaap heen en heb nog allerlei dingen opgeruimd en de post uitgezocht van drie weken. Uiteindelijk om half 11 toch mijn bedje in en lekker slapen.
De meiden waren zo moe dat Feline vanmorgen om half 11 en Sharon en Joëlle om kwart over 11 wakker werden. Vandaag de hele dag een beetje gekke dag omdat je zo laat op staat. Vanmiddag nog even op kraam visite geweest bij het nieuwe buurmeisje wat anderhalve week geleden is geboren en daarna gezellig naar opa en oma om daar te gaan eten en om natuurlijk Jessie en Simba op te halen. Na het eten naar huis gegaan en de meiden wilden weer gaan spelen!! Maar toen was het toch echt bedtijd!! Toch een beetje een jetlag want de meiden konden toch niet zo goed in slaap komen. Dus besloten morgen een uurtje later op te starten en Sharon ook zelf naar school te brengen.
En als de meiden op bed liggen even achter de computer om mijn mail te checken. Allerlei afspraken komen dan weer voorbij en ook alle sporten gaan deze week weer beginnen. Dus weer volop in het gewone dagelijkse leven vanaf nu....
Maar we hebben drie weken zo ontzettend genoten van Curaçao dat we er weer helemaal tegenaan kunnen. Nu op naar Sharon haar operatie in september en deze week allerlei dingen daarvoor gaan regelen. Allereerst bellen voor de precieze datum morgen.
We houden jullie op de hoogte!!

Groetjes Pamela

Donderdag 21 augustus: laatste dag genieten

Vandaag nog even lekker genieten van de heerlijke temperatuur hier op Curacao.


Ons ontbijthutje bij het Cabana restaurant, hier mogen we iedere morgen kiezen uit
 alles wat er op het buffet staat. Vanaf half 8 tot 10.00 uur kunnen
we ontbijten.

Cabana Beach, hier mag je als gast van Kontiki Beach
gratis gebruik maken van de strand stoelen

Morgen gaan we namelijk inpakken en rond kwart voor 1 worden we opgehaald om naar het vliegveld te gaan. Om kwart voor 4 vliegen we dan weer richting Nederland. We gaan het best een beetje missen hier denk ik. Maar het enige wat we absoluut niet gaan missen hier zijn de muggen!! Behalve Feline zijn we allemaal lek gestoken door deze kleine ellendige beestjes. We hebben al spray gekocht maar toch weten ze nog plekjes te vinden waar ze je dan kunnen prikken!!
Vanmorgen nog even lekker gezwommen in het zwembad. Na de lunch naar het CDTC gelopen en afscheid genomen van dolfijn Chabelita en alle bekenden die er vandaag aanwezig waren.

Om 15.00 mocht Sharon nog naar Matthias voor de Bruckner Biofeedback therapie en Joëlle en Feline mochten met Anne mee op de boot kijken waar de stagaires logeren. Lisette ging met Sharon mee naar Matthias en wij hebben even op de gang gewacht. Sharon heeft geoefend met haar been omhoog doen en dit ging super goed. Stiekem hebben we even gekeken en foto´s gemaakt van haar!!
Toen haar been klaar was gaf Sharon zelf aan dat ze haar arm nog wilde oefenen, dus nogmaals geoefend met haar linkerarm strekken. Dit ging ook super goed, Matthias heeft er nog een wedstrijd van gemaakt door te vragen om zijn arm weg te duwen en kijken wie er sterker was. En wie won er? Sharon natuurlijk!! Na de sessie wilde Matthias nog wat dingen met ons bespreken en Sharon mocht even met Katie mee naar de boot waar haar zussen ook waren. Matthias zou graag met Sharon aan de slag willen om haar beenspieren te trainen en waarschijnlijk komt hij volgend jaar naar Nederland om hier enkele sessies te kunnen doen met de Bruckner Biofeedback therapie. Wij gaan kijken of het mogelijk is met Sharon om enkele sessies te volgen. Ook gaf Matthias aan dat we met Sharon moeten blijven oefenen met staan, lopen en fietsen dit om de beenspieren te blijven trainen. De transfers blijven doen is ook heel belangrijk. Deze tips nemen we zeker mee en we gaan met school overleggen wat de mogelijkheden daar zijn.

de elektrodes op Sharon haar been en later arm meten haar hersenactiviteit
hoe hoger de lijnen op het scherm hoe beter ze het doet.
Voor Sharon kwam er ook een leuk geluid bij als ze boven een bepaald niveau kwam.
Zo kun je het steeds een stapje moeilijker maken, zodat de hersenen leren goede bewegingen te maken.
 Als wij haar arm of been optillen zie je niets op het scherm

Even een paar foto´s van de boot van de stagaires waaronder Anne:

 

Nadat we bij Matthias vandaan kwamen zijn we alledrie de meiden weer gaan ophalen op de boot. Snel naar het hotel en even lekker douchen, daarna voor de laatste keer uit eten bij Hemingway. Daarna tijd om te gaan slapen, ons laatste nachtje hier in Kontiki Beach Resort. We hebben het fantastisch gehad hier.

 

woensdag 20 augustus: autorit Curacao zuid

Vanmorgen weer vroeg opgestaan, om kwart voor 7, want Joëlle en Rich gingen een duikcursus doen. Om half 9 moesten ze zich melden en kregen ze eerst theorie.

Daarna gingen ze apparatuur en duikuitrusting aantrekken en vervolgens oefenen in het zwembad bij de duikschool. Hard oefenen met het ´klaren´ van de oren, duikbril leegmaken als er water in zit en het mondstuk onder water in en uit doen. Bij Joëlle ging alles prima tot ze haar oren moest klaren onder water. Verschillende malen geprobeerd te doen maar steeds schoot maar 1 oor open. Na overleg met de duikinstructeur toch besloten dat Joëlle beter de duik in open water niet kon maken, omdat zij dan teveel druk en pijn in haar oor zou krijgen onder water wat evt schadelijk kon zijn. Joëlle was hier erg verdrietig over en vond het vreselijk dat ze nu moest stoppen met de cursus en de echte duik niet kon maken. Uiteindelijk heeft Rich ook besloten om dan te stoppen en samen zijn ze weer naar het hotel gekomen. Dus het plan is nu om in Nederland haar ene oor even te laten nakijken bij een arts en dan proberen we het opnieuw om met haar te gaan duiken.
Nog even in het zwembad gezwommen en daarna gegeten. Om ongeveer half 2 zijn we met de auto richting het zuiden van het eiland gereden. Langs de Jan Thielbaai gereden, maar hier kon je alleen lopen langs en niet met de auto. Hier vonden we een Albert Hein, dus hier gauw nog wat lekkere dingen gehaald!!
Daarna verder naar beneden richting Caracasbaai, hier kwamen we echt door een villa wijk gereden met super grote en luxe huizen. Als we de loterij winnen weten wij waar we willen wonen!! WAUW wat een mooie grote huizen!! Op een uitkijk plek konden we mooie foto´s maken van de baai.



achter de Caracas baai zie je de spaanse haven liggen

Daarna richting Santa Catharina aan de oostkust gereden, maar dit was niet heel bijzonder. De weg stopte ineens zomaar en ging over in een onverharde weg!! Wij deze weg ingereden en wat we toen zagen was ongelooflijk, een soort vuilnisbelt langs deze weg. Iedereen had op verschillende plekken allelei puin, autobanden en afval gestort!! Ongelooflijk om te zien.
Dus op een gegeven moment weer terug gereden en besloten om nog een keer richting Willemstad te rijden. We wilden hier nog even shoppen voor een lange broek en een trui, want deze hebben we niet meegenomen! Volgens de weersvoorspellingen hebben we deze wel nodig als wij in Nederland aankomen zaterdag. Maar dit is gelukkig allemaal gelukt.

We zagen nog een groot Cruiseschip liggen vlak naast de pontjesbrug, maar toen we er foto´s van wilden gaan maken was dit schip inmiddels verhuisd naar een andere plek. Te ver weg voor ons om foto´s van te maken, helaas.
Tussen de winkels zag Rich ineens het hotel waar tante Marlous en Dennis in september gaan logeren als ze naar Curacao op vakantie gaan. Natuurlijk even een foto van gemaakt, want dan kunnen ze vast even kijken waar ze terecht komen!!
Om 18.15 weer richting het hotel gereden en toen was het alweer tijd voor het diner. Na het eten waren de meiden erg moe en zodoende gauw naar de kamer en lekker slapen!!

Groetjes Pamela

Dinsdag19 augustus: dagje Curacao noord

Vanmorgen weer op tijd ontbeten, samen met de familie Kuijpers. Hun laatste ontbijt hier want zij gaan vandaag weer naar huis. Na het ontbijt nog even een groepsfoto bij het strand en dan afscheid nemen. Bah dat is altijd vervelend, vooral voor de meiden want die gaan Sven en Danique deze dagen wel missen. Het waren echt hun speelkameraden geworden deze drie weken. Maar komt goed want als we in Nederland zijn gaan we zeker weer afspreken!!

Feline wilde absoluut niet mee op de foto,
dus de kleine meid ontbreekt hier!!

Om ongeveer kwart over 10 zijn we met de auto richting Westpunt gereden. Wel even wennen zo zonder TomTom op weg en weer ouderwets kaart lezen!!

Maar ging helemaal goed en onderweg kwamen we langs National Park Shete Boka . Dus besloten we even in dit natuurpark te gaan kijken.

Dit park ligt aan de kust en je kunt er de golven tegen de rotsen zien slaan. Ook kun je een grot bekijken. Ons werd aangeraden niet de grot in te gaan omdat deze ten eerste niet rolstoel toegankelijk is en ten tweede is hij best gevaarlijk met de golven dus het advies was om er niet met kinderen in te gaan. Je kon met de auto redelijk ver komen, bijna tot aan het einde van de rotsen. Met de auto een soort ´Parijs Dakar´ rit, want het is en heuvelig en een en al stenen en kuilen. De meiden lachten zich rot met al die hobbels!! Aan het einde even uitstappen en naar beneden kijken naar de golven, dat gaat best hard.  Vervolgens met de auto helemaal naar de andere kant van het park gereden en daar zijn alleen papa en Joëlle even uitgestapt, want dit stukje was niet begaanbaar voor Sharon en Feline. Wij hebben in de auto even gewacht. Ondertussen werd de lucht donkerder en donkerder en het begon ineens keihard te regenen. Gelukkig waren Joëlle en papa op de terugweg, maar helaas toch nog aardig nat geworden!!

Hup in de auto en gelukkig hadden we handdoeken bij ons voor een evt zwempartij dus ze konden zich lekker afdrogen. Weer verder omhoog gereden richting Westpunt en helemaal bovenin nog even foto´s gemaakt.

Daarna doorgereden naar de Grote Knip, daar zijn Sharon en ik boven gebleven om te kijken en foto´s te maken en Rich is met de andere twee meiden de trap afgelopen naar het strandje. Joëlle en Feline zijn even het water ingeweest. Als je zo van boven naar beneden kijkt lijkt het op zo´n Bounty strand met mooie blauwe zee, geel zand en palmbomen!!

Van de Grote Knip naar de kleine Knip gereden, dit strandje zag er eigenlijk vergelijkbaar uit maar dan een stuk kleiner en knusser.

Van daaruit naar Playa Lagun gereden in de hoop dat hier een leuk restaurantje zou zitten om lekker even te lunchen. En jawel bij Playa Lagun zat een hele leuke Beach Bar waar je uitzicht had op het strandje. Dit strandje staat erom bekend dat er drie schildpadden leven, twee grote en een kleine. Deze gaan overdag de zee op en rond 17.00 uur komen ze weer terug en kun je ermee zwemmen, maar helaas hebben we ze niet gezien.
Lekker op het terras gezeten en er bleken een heleboel leguanen te zitten, enkele waren heel tam en kon je komkommer, sla en tomaat geven. Joëlle durfde dit wel en heeft 1 leguaan alle rauwkost gegeven wat wij bij ons broodje hadden!!

parkeerplaats van de Beachbar

ingang van de Beachbar

Na een lekkere lunch rond kwart over 3 weer in de auto gestapt naar het hotel. Via Willemstad weer terug gereden. Onderweg is er veel verschil te zien in huizen, er wonen toch ook veel arme mensen op Curacao. Het verschil tussen arm en rijk is hier erg groot, de huizen zijn of klein en vervallen of heel groot, een tussenmaat bestaat bijna niet.
Moe maar voldaan terug in het hotel, Rich nog even snel wat boodschappen gehaald en de meiden konden even spelen. Om half 7 op het gemak gegeten en daarna lekker slapen. Morgen weer vroeg eruit, want papa en Joëlle gaan een ochtend duiken en na de middag als ze terug zijn gaan we het zuiden van het eiland nog bekijken met de auto.


Groetjes Pamela